Bazen bir şeylere yetişmek ister gibi erkenden uyanıyorum. Gündoğumunu evrendeki diğer canlılarla birlikte karşılıyoruz. Kuş sesleri duyuluyor önce. Sonra ufukta bazen bir kızıllık, mor veya eflatun renklerle beraber güneşin doğuşunu seyrediyorum. Kendime neden bu kadar erken uyandığımı soruyorum.
Bazen de bir şeylerden kaçar gibi gün içinde uzun uzun uyuyorum. Zihnim yaşadığı şeyleri kabul etmiyor sanki ve kendisini bir uyku hâline alıyor gibi. Evrenin derinliklerindeki başka gerçeklik mertebelerini de yaşamak isteyen bir hâlet-i ruhiye ile uyuyorum.
Uyandığımda hiçbir şey değişmemiş oluyor belki fakat zihnimde taze bir kuvvet buluyorum. Hayata ve yaşadıklarıma daha sakin bir pencereden ve yaşananları yorumlayarak bakıyorum.
Uyku ilginç bir konu. Ondayken gezindiğimiz rüya âlemleri hayatın iç içe geçmiş katmanlarından belki sadece birisidir. Evrenin sırlarından birisi de hâlâ uyku ve rüyalardır bence.
Rüyada yaşadığımız başka âlemler, hâller, gördüğümüz şeyler insanın bir âlemde karar kılmak istemeyen bununla birlikte hep arayan bir yönünü temsil ediyor olabilir. Üzerinde çok düşündüğümüz bir meselenin karşılığını, sorduğumuz bir sorunun cevabını rüyâ hâlindeyken buluruz. Çoğu zaman sembolik şeyler ve bunlar arasındaki bağlantılar yoluyla rüyalar bize çeşitli mesajlar iletir.
Rüya ve uyku, insanın bir bakıma dünyasını değiştirerek dinlenmesini ifade eder. Beş duyunun sınırlayıcı hâllerinin etkin olduğu bir dünyadan bunlar olmadan fakat bunların hakikatiyle beraber olduğumuz başka bir âleme uyanırız. Bir başka görüş, bir başka duyuş, bir başka hâl elde ederiz. Uykunun ve rüyanın bize söylediği şey yaşanan hayatın, çeşitli âlemlerden sadece bir âlem olduğudur. Sadece uyumak veya uyanmakla birinden öbürüne geçeriz. Dikkat edilirse bu durum şu dünyanın da hakikatini ifade eder.
